A’lbeni: Mercedes A180 CDI Style

lk nesil A sınıfı hatchback’ten ziyade bir mini MPV’ydi ve yenilikçi “sandviç” platformu teoride çığır açmaya müsait olsa da, pratikte hedefine ulaşamadı. Yeni A’da daha geleneksel bir yol izleyen Mercedes direkt olarak Audi A3 ve BMW 1 serisini hedef aldı ve geç de olsa doğru bir hamle yaptı. 3 dizel ve 4 benzinli motor seçeneğiyle sunulan A’nın en fazla satması beklenen A180 CDI’ı otobandan şehiriçine, çoluk çocuklu alışveriş seyahatlerinden bol virajlı sportif sürüşlere kadar farklı koşullarda kullandık.

Motor

1.5-litre turbo dizelin 109 hp ve 260 Nm’lik değerleri, 1461cc’lik hacmi, sesi… bir yerlerden tanıdık. Evet, bu motor Renault modellerinde de yer alan 1.5 dCi. Mercedes, Fransızlar’la kurduğu ortaklık sonucunda bu makineyi kendi start/stop sistemiye birleştirip yeni A sınıfına yerleştirdi.

Kökenleri bir yana, motorun güç üretim karakteri bir dizel için sıradışı. Günümüzde çoğu dizel motor, turbonun devreye girmesiyle bir patlama yaşıyor ve yaklaşık 2000 d/d boyunca arabayı ileri fırlatıp kesiliyor. Bu düzensiz eğri sıkıntı yaratan ve dizelleri itici kılan temel özellik. Bu motordaysa patlama etkisi minimize edilmiş: Neredeyse turbonun hangi devirde devreye girdiğini anlamakta bile güçlük çekiyorsunuz. Tork 1700 d/d civarında yumuşak bir biçimde ortaya çıkıyor ve 4000 d/d’e kadar oldukça doğrusal biçimde aracı hareket ettiriyor. Bu yapı kullanımı rahatlatırken, performans hissinin düşmesine yol açıyor. 11,3 s’lik 0-100 km/s hızlanmasıyla zaten “hızlı” bir araba olmayan A, aslında çoğu kullanıcı için kafi performans sergiliyor ama, bu “patlama” da olmayınca sportif beklentileri boşa çıkartıyor. Ancak esas sıkıntısı, sesi; daha doğrusu gürültüsü. Külüstür bir kamyoneti andıran tıkırtı-kütürtüsüyle arabanın geri kalanına hiç yakışmıyor.

Tüketim

Henüz 20 km’de olan test aracımızın tüketim değerleri, gösterge panelindeki vites değişim uyarılarına uyduğumuz sakin kullanımda 6 litrenin altında kaldı, zorladığımız zamanlarsa 7,5 liteye kadar yükseldi. Fakat motor açıldıkça bu değerler daha aşağı inecek ve şehiriçinde 5,5 litrelik bir ortalamayı tutturmak zor olmayacaktır.

Şanzıman

Motora, şahsen bugüne dek kullandığım en iyi düz vites eşlik ediyordu. Vites topuzunun tasarım ve kalitesinden tutun da, yolların netliği ve geçişlerin keyfine kadar A180’le vites değiştirmek külfetten çıkıp başlı başına bir haz halini alıyor. Debriyaj pedalı da son derece yumuşak ayarlanmış. Daha evvel B200’de kullandığımız ve çok beğendiğimiz çift kavramalı 7G-DCT’yi de seçebilirsiniz ancak biraz olsun sürüş keyfine önem veriyorsanız, gönül rahatlığıyla tercihinizi manuelden yana kullanabilirsiniz. Çok başarılı.

Sürüş

Gene B200’de spor süspansiyonlardan dert yanmıştık, neyse ki A180 standart süspansiyonlara sahipti. Gene de beklenen olgunluğu sergilemeyen süspansiyonlar, rakiplerinden biraz daha rahatsız ve arabaya hafif bir “kutu” efekti veriyorlar. Ancak bu araba da başbelası run flat lastiklere sahipti ve normal lastiklere geçiş bu sıkıntıyı bir nebze giderecektir. Özetle A’nın süspansiyon konforu herhangi bir otomobil için kabul edilebilir, bir Mercedes içinse yetersiz.

Yol tutuş

Peki bu sertlik yol tutuşa ne ölçüde etki ediyor? A180’i zorladığınızda evvela ön tarafın tutuş limitlerinin ne kadar yüksek olduğunu fark ediyorsunuz. Önden kaymaya karşı son derece dirayetli olan otomobil genel anlamda güvenli ve nötr bir tavır sergiliyor; ama pek keyif vermiyor. Mekanik limitler yüksek, direksiyon gerektiği gibi, frenler çok kuvvetli; ama his kutu gibi. Bir süre sonra renksiz motorun da etkisiyle arabayı denemekten vazgeçip inzivaya çekiliyorsunuz.

İç mekan

Ancak buna değiyor, zira sizi nefis bir ortam karşılıyor. Son derece kaliteli ve özgün tasarımlı iç mekanın her ayrıntısı özenle işlenmiş. Sinyal kollarının ucunda kullanılan aluminyumdan derilerin dikişine kadar harika bir işçilik söz konusu. Parça birleşim noktaları hatasız. Paspaslardaki metal Mercedes logoları, gece aydınlanan zemin ve koltuk kafalıkları, SLS benzeri gösterge ve havalandırma kanalları, harikulade direksiyon simidi ve vites topuzu… Her detay size kendinizi çok iyi, daha da önemlisi özel hissettiriyor. İlk bakışta emanet gibi duran merkezi bilgi ekranına da bir süre sonra göz alışıyor. Arkada baş mesafesi bol, diz mesafesi yeterli. Öte yandan eşya saklama gözleri yetersiz, B’de olduğu gibi klima kumandalarının konumu uzak, 341 litrelik bagajınsa stop lambalarının tasarımından ötürü yükleme eşiği biraz dar ve yüksek. Hacmi rekabetin gerisinde kalsa da altında geniş bir ek bölme var.

Yazı: And Mehmet ÇETİN