Fiyatı yükseldikçe arabaları şiirselleşen Mercedes’in, skalanın altında da aynı başarıyı sergilediğini söylemek zor. B200 kafamızı oldukça karıştırmıştı; A180 CDI ise geçer not aldıysa bile, “en iyisi ya da hiçbiri” mottosunu benimseyen bir devden beklentilerimizin altında kaldı.
Başlıca problemi süspansiyonları ve motoru olan o çekici arabanın eksikleri giderilince nelere kadir olabileceğinin kanıtı, A250.
Hayır, daha konforlu değil. Bilakis, son zamanlarda sürdüğüm en ‘gergin’ otomobildi. Fakat diğer ulaşılabilir Mercedes’lerin ‘sertliği’ bir Civic Type R’ınkini andırırken A250, daha çok C63 AMG’ye kayıyor. Sönümleme, daima usturuplu ve arabanın karakteriyle nefis bir uyum içinde.
Sesiyle motor, hevesiyle şanzıman, önden kayma dirayeti ve ayarlanabilirliğiyle yol tutuş, kalitesi ve dinamizmiyle iç mekan; önem arz eden hemen her dersten A250 yıldızlı pekiyi alıyor.
Hız arttıkça içeri fazlaca sızan rüzgar gürültüsü, müzik sistemi basları vurdukça tıkırdayan kapı trimleri, belirsiz direksiyon hissi ve zıvanadan çıkartan radar uyarı sistemleriyse birer dikkat hatası olmalı.
Evet, pahalı. Ancak 150 bin lira ödemeden de, performans hissinden bir miktar ödün vermek kaydıyla, A200 AMG adı altında bunların çoğuna ulaşmak mümkün.
Şimdi, anahtarını teslim etmekte güçlük çektiğim o ender otomobillerden birini daha yakından tanıma vakti:
Bu test e-motoring‘in Mart sayısında yayınlanmış ve And Mehmet ÇETİN tarafından kaleme alınmıştır.
