İncir Reçeli: Fiat Egea 1.4 Fire Urban

Ben de test hakkındaki görüşlerimi yazacağım. Görüşlerime katılmayanların bunu şahsıma hakaret etmeden ifade etmeyi becerip beceremeyeceklerini gerçekten merak ediyorum 🙂

Ben kesinlikle bu arabaya fazla torpil geçildiğini düşünüyorum. Kaç haftadır süregelen tartışmalarda, kurumsallık hamlesinin Otopark’a eleştirel çizgisini kaybettirMEyeceğini savundum. Belki gerçekten yanıldım, belki de bu arabaya özel olarak yerli diye torpil geçilmesi sözkonusu oldu, bilemiyorum. Ama bu arabaya kesinlikle bu övgünün fazla olduğunu düşünüyorum. Hayır, “Fiat iyi araba yapamaz” ya da “Ben kullandım hiç de öyle değil bir kere” tribine girmeyeceğim. Zaten kullanmadım, yalnızca bayide inceledim. Bayide incelemekle bir araba hakkında fikir sahibi olunmaz ama, daha kullanmadan, bayide incelemekle bile farkedebildiğim ve testte söylenmeyen bir kusur var: Arabanın debriyaj yolu çok uzun ve debriyaj pedalı fren pedalına göre epey yüksekte duruyor. Bu da ideal sürüş pozisyonunu ayarlama konusunu zora sokuyor. Koltuğu geriye alsam, debriyaja sonuna kadar basmakta zorlanıyorum, bacaklarım dümdüz oluyor. İleriye alsam, bu sefer debriyajın serbest konumunda ayağımı debriyajın üstüne koymakta zorlanıyorum. Bu arabayla trafiğe girmek herhalde perişanlık olur. Aynı gün, Egea’nın dengelerini altüst ettiği iddia edilen C segmentinin başka bir temsilcisi olan Honda Civic i-dtec’in direksiyonuna da oturdum, onda hiç böyle bir sorun yoktu. Demek ki istenirse yapılıyor. Ama konu bu değil, dediğim gibi yalnızca bayide araç incelemekle net bir fikre varılmaz. Asıl mantığıma yatmayan olgu şurada: Bu araba, hem üst düzey (10 üzerinden 9’luk) bir yol tutuş sunarken hem de mükemmel (10 üzerinden 10’luk) bir konfor sunuyor. Farkında mısınız bilmiyorum ama, bu otomobil teknolojisinde “Kafdağı’nın ardı” sayılabilecek bir noktadır. 150 – 200 bin liraya satılan otomobillerin üreticileri, bu noktaya ulaşabilmek için neler neler yapıyorlar. Control blade’ler, integral link’ler, adaptif süspansiyonlar, karbon fiber şasiler, adaptif şasi kontrolleri, sürekli dört tekerlekten çekişler, aktif tork vektörleme sistemleri, aktif direksiyon sistemleri, dört tekerlekten yönlendirme (all wheel steering), aklıma gelenlerin bazıları. Bütün bunlara ne gerek var o zaman? Bu mükemmel noktaya, bu “Kafdağı’nın ardı” noktasına, bu “Nirvana” noktasına ulaşmanın bu kadar DÜŞÜK MALİYETLİ bir yolu vardı da, taa ki 2015 yılına kadar bunu Fiat’tan başka hiçbir marka keşfedemedi mi yani? Bundan sonra da bence hiçbir marka bu teknolojilere yatırım yapmasın. Baksanıza Fiat yıllardır çözmek için binlerce takla atılan bu ikilemi en ucuz şekilde çözmüş, alsınlar birkaç tane Egea, parçalayıp reverse engineering yaparak bulsunlar sihirli ucuz formülü. Sanırım yeterince anlatabildim değil mi, neden bu kadar övgüyü inandırıcı bulmadığımı?

Güvenlik konusu da apayrı. Bu arabanın henüz güvenlik testine girmemiş olması bir soru işareti. Fiat’ın yerinde olsam, bu konuda gerçekten çok başarılı bir araba yaptığıma inanıyorsam daha seri üretime sokmadan güvenlik testine sokar ve sonuçlarını yayınlatırdım. Güvenlik konusunun ihmal edilmesi otopark’ın kurumsallaşması ile gelen bir şey değil maalesef, uzun zamandır bir türlü yenilemeyen hastalığı. Bugün, A ve B segmentleri için 6, C segmenti içinse 7 havayastığını en baz modelinde standart olarak sunmayan arabayı ben tester olsam yerin dibine sokarım, ağzıyla kuş tutsa yaranamaz artık bana. Unutmayın ki, A ve B segmentinde Avrupa’da çoğunlukla bunlar standart, ama “Türkler ölsün” mantığıyla Türkiye’de değil. Bu platformda, Avrupa’ya baz modelinde bile 6 havayastığı ile satılırken Türkiye’de üst modelinde bile ancak 2 havayastığı ile alınabilen Hyundai i10 göklere çıkartıldı. Yanlış. Lütfen bu kurumsallaşma hamlesi içerisinde güvenliğe daha fazla önem atfetme de bulunsun artık.

Söyleyeceklerim şimdiden bu kadar. Herkesin insanlıktan nasibini almış olduğuna inanıyorum, başta da belirttiğim gibi, lütfen karşıt görüşünüz varsa da bunu ŞAHSIMA HAKARET ETMEDEN yazın, efendice tartışalım. Selamlar.