OTOPARK.com olarak Marmaris Rallisi’ndeydik

2016 FIA European Rally Trophy’nin Türkiye ayağı bu sene Marmaris’te gerçekleşti. FIA ve TOSFED tarafından 13-15 Mayıs tarihleri arasında organize edilen yarışta toprak etaplar ve yağışın da etkisi ile heyecanlı ve çekişmeli anlar yaşandı. OTOPARK.com ailesinden ben Ömür Deniz Seçilen ve Cuma günü konakladığımız otelde tanıştığımız sevgili İzzet Can Bekar‘ın da etaplarda görev yaptığı bu müthiş organizasyonda başımızdan geçenlerin en azından bir kısmını sizlerle paylaşmayı kendimize borç bildik.

11 adet özel etap bulunduran yarış takvimindeki tüm etaplar birbirinden zorlu ve yorucuydu. Takımların ”kırıcı” tabiri ile tanımladığı toprak ve taş zeminli bu yollar hem yarışçıları hem de araçlarını fazlasıyla yıprattı. 11 özel etabı açmak gerekirse bunlar, Marmaris’in İçmeler bölgesinden başlayıp Hisarönü ve Bördübet’ten geçen dağ yollarının bağlanması ile oluşmuş toprak ve asfalt karışık parkurlardı. Yarışın 1. günü Renç Koçibey, Mustafa Koç ve SSS Marmaris etaplarının geçilmesi ile yarışçılar gün sonunda toplam 205 km yol katetti. 2. gün ise Ali Sipahi, Lem’i Tanca, Yusuf Aramacı ve son olarak Red Bull etaplarının geçilmesi ile 195 km daha yol alan ekipler, 2 günü toplamda 400 km katetmiş olarak bitirdi. Marmaris Rallisi Neo Motorspor adına Peugeot 208 T16 R5 ile yarışan Yağız Avcı-Bahadır Gücenmez ekibinin zaferi ile sona erdi.

Gelelim yarışın biraz da medyada yer bulamayan kısımlarına. ”Etapçı” olarak adlandırılan ekipte yer aldığım yarışta Mustafa Koç ve Yusuf Aramacı özel etaplarını İzmir’den beraber geldiğimiz Özer Yüce önderliğindeki muhteşem ekibimiz ile hazırladık. Yarış esnasında Start, Stop ve SOS noktalarında görev yapan ekibimiz sektörler ve ralli merkez ile kurduğu telsiz iletişimi ile yarışın sorunsuz bir şekilde geçmesini sağladı. Editörlerimizden İzzet Can Bekar’ın da benimle aynı etapta sektör olarak görevlendirilmesi bir şans oldu. Çarşamba günü öğle saatlerinde vardığımız Marmaris’te ilk işimiz eşyalarımızı bırakıp güzel havanın keyfini sürmek oldu, ardından akşamüstüne doğru ekip olarak yolları öğrenmek ve etabı tanımak adına ufak bir tura çıktık. Perşembe ve cuma günleri ise elimize ”Road Book” ve güvenlik planımızı alıp etaptaki sapakları kapatmak ve start-stop noktalarını hazırlamak ile geçti. Yarış günleri olan 14-15 Mayıs’ta ise sevgili Melih Kavuk ile SOS-7 ve SOS-6 noktasında görev aldım. Fotoğraf makinemi etaba çıkmadan önce son anda yanıma almaya karar vermem ve bulunduğum noktada su geçişinin olması ise görsel açıdan büyük bir şans oldu.

Merhabalar, şimdi yazıya benim (İzzet Can Bekar) ağzımdan devam edelim. Ömür’ün İzmir ekibiyle beraber ev sahibi olmasıyla “etapçı” olarak görev aldığı ve yarışın düzenlenmesinde çok emeğinin geçtiği Marmaris’te ben, İstanbul Gözetmen Kurulu’ndan bir grup arkadaşımla beraber sektör gözetmenliği görevinde bulundum. Ömür’e göre daha az içinde olduğum organizasyonda yine de elimden geldiğince olayı yaşamaya ve görüntü kaydetmeye uğraştım. İlk gün, Mustafa Koç etabı 11. sektörde aşağıdaki görüntüleri kayda aldım.

Sabah saat 9 civarı dağıtılmaya başlandığımız etapta, bingoma aldığım nota göre saat 12.54’te 00 no’lu aracı gördüm. Ardından, 13.15’te Murat Bostancı ve 13.17’de Yağız Avcı önümden geçti. 100’lü numaralarla yarışan Ford Escort Mk2, Fiat 131, BMW 2002 ve VW Golf Mk1 GTI gibi benim gibi bir çoklarını kendilerine aşık etmiş historik klasmanındaki araçların da 14.17’den itibaren önümden geçmeye başlamasıyla ilk geçiş 15.00’da sona erdi.

Etabın ikinci kez geçilişi ise 00 no’lu aracın sektör 11’den 16.03’te geçmesinin ardından Murat Bostancı’nın 16.26’da geçmesiyle başladı. Bingodan da görüldüğü gibi tüm arabaların geçemediği ikinci geçiş 17.33’te sona ermiş oldu. Ardından biz de toplanıp otelimize doğru yola koyulduk. Bu arada bizi İstanbul’dan getiren Isuzu midibüsün etaba sokulup bizi dağıtıp toplaması ise motor ustası kaptanımızın sinirlerini epey yıprattı. Marmaris’e gelirken “ben de yarışırım, ben bu arabanın torkunu beygirini her şeyini artırdım, Mercedes Axor turbosu taktım” gibi şakayla karışık iddialı laflar eden kaptanımız, ciddi ciddi etaba girmek zorunda kalınca midibüslerin ralli yapmaması gerektiğini hep beraber öğrenmiş olduk. Adama gerçekten çok üzüldüm, çiçek gibi arabanın her tarafı çizildi ve söylediğine göre 2 kez devrilme tehlikesi atlatmış. Geçmiş olsun kaptan!

Gelelim ikinci güne… Sabah 4.30’da uyanıp yola koyulduğumuz Pazar günü, saat 7 civarı Tanju abinin Doblo’yla beni Yusuf Aramacı etabının Start’ından Stop’una kadar götürüp oradan da son sektöre rallicileri aratmayacak bir hızla bırakmasıyla epey yorucu başladı. Sektöre beni Tanju abi götürdü; çünkü kaptanımız artık küsmüştü ve etaba giremeyeceğini söyledi (sonuna kadar da haklıydı). Neyse, yerleştiğim sektörde günü geçirirken aşağıdaki görüntüleri kayda aldım.

Cumartesi günkü görevimin aksine yalnız bırakılmadığım Yusuf Aramacı etabında Çanakkale ekibinden bir arkadaşım bana yardımcı oldu. 00 ve 0 no’lu araçların ardından, saat 10.23’te 5 numarayla Hakkı Ağaoğlu’nun ve aynı dakikada 2 numarayla Yağız Avcı’nın son sektörden geçişiyle bingoyu doldurmaya başladım. Yolun düzlüğünden dolayı araçların çok hızlı geçmesiyle önceki güne göre daha kısa süreli ve zor görüntüler aldım. Historik araçları göremediğimiz ilk geçişte, 46 numarayla son araç saat 11.35’te geçti.

İkinci geçişte yine 00 ve 0 no’lu öncü araçların ardından yarış araçlarını karşılayacaktık ki bu sefer ilk gelen Yağız Avcı oldu (bkz. bingo). Bundan tam 5 dakika sonra gelebilen Hakkı Ağaoğlu’nun bir kaç metre arkasından aynı dakikada Murat Bostancı’nın süratli geçişi kalp atışlarımı bir miktar hızlandırdı (bkz. Noluyo lan!), maalesef bu anı kayda alamadım. Saat 14.45’te çıkagelen Escort Mk2’yle ise heyecan katsayım biraz daha tırmandı, ardından bir tane daha, onun ardından da BMW 2002, Golf Mk1 GTI, Fiat 131… Derken saat tam 15’te son geçiş gerçekleşti ve süpürücü araç Mokka’yı beklemeye koyulduk. Sonra sağolsun benden bi’ önceki sektörün dibindeki SOS 6 noktasında görev yapan Ömür gelip bizi aldı ve o, etabın toplanmasıyla uğraşırken Çanakkale ekibiyle beraber otele hareket ettik. Saatler 18’i gösterdiğinde ise İstanbul’a doğru yola koyulmuştuk. Böylece, muazzam bir ralliyi ve kısa bir Marmaris tatilini geride bırakmış olduk.

Son olarak bir ağızdan şunu söyleyelim: Marmaris Rallisi’nin düzenlenmesinde emeği geçen bütün ekiplere ve federasyona çok teşekkür edip, sporun daha geniş kitlelerce tanınıp sevilmesi ve otomobil sporlarında ülkemizin hak ettiği yere gelmesi için uğraşanlara minnet borcumuzu ifade edelim. Türkiye Rallisi bizce Marmaris gibi muhteşem bir yere çok yakıştı, gerçekten çok güzel memleket, acayip özleyeceğiz.