Ne dersen de trafikte dolu dolu 2 yıl ehliyetli şekilde tecrübesi olan 20 yaşındaki biri kadar iyi kullanamazsın. Yaklaşık 20 yıllık şoförüm, belki elin ayakların benden de iyidir bir şey diyemem. Ama birincisi, ehliyetin olmadığından kullanabildiğin güzergahlar ve senaryolar kısıtlı ve bu yüzden edineceğin tecrübe kısıtlı. İkincisi de, ayağı pedala yetiştiğinden beri araba kullanmış biri olarak söylüyorum; 17 yaş ile 20 yaş arasında bile gerek aracı hissedip limitlerini düşünme, gerekse trafikteki gidişatı öngörme olarak dağlar kadar fark oluyor.
Benim imkanım vardı, trafiğe kapalı alan imkanımız vardı, araba kullanmayı oralarda öğrendim. Daha sonra da çok tenha köy yollarında, yine ailemin gözetiminde araba kullandım. Yalnız başıma sadece bahçe içinde park manevraları yapıyordum. Çünkü dışarıda bir mevzu olsa kendimi savunabileceğim hiçbir yol yoktu ve ben bunun farkındaydım. Net şekilde bu riski almak yemiyordu. O yüzden bahçede yeri geliyordu arabayı söküp topluyordum çocuk denecek yaşta, ama direksiyona geçip yollara yalnız başıma çıkamıyordum. Ailem de anahtarı saklama gereği duymadı zaten.
Buraya kadar üşenmeyip okuduysan, şimdi polisi filan bırak da ben sana şunları sorayım:
Bu mesajda arkadaşın bahsettiği şekilde büyük vebalin altına girdin diyelim. Bu örnekte vicdanını filan kendin sorgula.
Şimdi sen kendinde ehliyetsiz şekilde İstanbul trafiğine girecek g.zü buluyorsun ya; diyelim ki mevzu öyle gelişmedi de, ehliyetin olsa sıfır kusurlu olacağın bir kaza oldu ve karşı tarafta veya çevrede ciddi maddi hasarlar meydana geldi, daha kötüsü sana vuran araçta canlar gitti diyelim. %100 haklı olacakken hayatın kararır. Arabandaki arkadaşlarından birine bir şey olsa sence gözü dönmüş olacak ailesini "benim ehliyetim yok ama aslında benim hatam yoktu" diye ikna edebilir misin?
Ben açık söyleyeyim. Ben bir kaza yapsam ve karşı taraftaki sürücü ehliyetsiz şekilde yola çıkmışsa önce onu pişman ederim, sonra ailesini pişman ederim. Hele bir yakınıma böyle daha yaşı tutmayan ehliyetsiz bir sürücü çarpsa ve onun kusuruyla yakınlarıma zarar gelse, beni ne kan parası tutabilir ne de başka bir şey. Bir dümenle kanunların açığından bir şeyden ötürü devletin yargı organlarından kurtulmayı başarırsa benden kurtulamaz. Ailesi "evladımızdır" deyip savunmaya kalkışırsa bu ihmalkarlığı yapan ailesi de kurtulamaz. Bu benimki aslında çok olağan dışı bir aksiyon değil. Benim burada yazdığım dehşet verici tepkileri verebilecek milyon kişi daha vardır bu ülkede.
Şimdi bu yazıyı sonuna kadar okuduysan 50'liği 100'lüğü, polisi iknayı değil de, sürprizlerle dolu bu hayatta üstüne böyle bir ihale alırsan karşı tarafı iknayı şimdiden düşün derim.
