Merhaba
Geçen gece yaşadığım bir olay beni etkiledi. Yakıt alımı sırasında, aracımın deposunun dolmasını beklerken, Lpg almak için yanıma bir accent park etti. Accent sahibi camı açtı, sakallarını önce dışarı çıkararak pompa görevlisini çağırdı.
-20 liralık koy dedi, parayı verdi.
Pompacı taktı pompayı, aldı parayı, doldurdu yakıtı. 20 liraya 6,2 litre gazı verdikten sonra , çıt etti pompa .
Pompacı tamam abi edi, söktü ucunu, adam basdi gitti. toplasam bir dakika sürmedi.
Ben ise 22 litre gazın parasını ödemek için içerde kredi kartı kuyruğuna girdim. Nerden baksanız 15 dakikam harcandı.
Bu durumdan sonra, şöyle bir düşüncelere daldım. O sakallı amca, 20 lik gazıyla çok mutlu bir şekilde ayrılmıştı. Ben ise son 3 senedir tüm alış verişimi kredi kartı ile yapıyordum. Borclarını ödemek için uğraşıyor, faiz ödüyordum. Bana yarattığı sahte para limiti, beni gereksiz bir öz güven veriyor, bu sihre kapılıp pahalı harcamalar , taksitli alışverişler, toplu alımlar yapıyordum.
Bu sakallı amca bana nakit harcamanın keyfini hatırlattı. Gittim maaşın bir kısmını çektim. Cüzdanıma koydum. 10 luk ve 20 likler halinde paralar, cüzdanımda duruyor. Artık bu vakitten sonra kredi kartı kullanmayacağım. Allah sözümüzden döndürmese keşke