Günaydın..
Bu çok mutsuzum. Bu gün bir şeyin farkına vardım. Hayatım çok monotonlaşmış. Bunun farkına varmak beni mutsuzlaştırıyor. Her gün işe git gel, 3 kuruş maaş için büyük bir çabaya girdiğimi hissettim. Hayatımı daha güzel yaşayabilirdim gibime gelmeye başladı.
Bu beni mutsuz kılıyor, Her gün adım adım büyüyen kızımı seyretmekten başka eğlencem kalmadıNiye böyle oldu acaba
Her geçen gün farkındalığımız artıyor. Maddi yeterliliğe ulaştıkça asıl önemli olanın "eşyadan alınan keyif olduğu" dank ediyor kafamıza. Benzer şekilde ne 190-200 metrekare havuzlu güvenlikli trilyonluk ev hayalim var. Ne de yan gelip yatma. 2 dönüm arazi içinde 40 metrekare prefabrik bir evim olsun. Tohumdan yetiştirdiğim sebzelerim olsun. Eşim yanımda, çocuğum doğru dürüst insan olsun herşeyden önemlisi huzurum olsun diye hayıflanır oldum. Ne bir dönem yaşadığım en yeni model tablet/pc/telefon ne de kılık kıyafet ihtiyacım arzum kalmadı.
Yaşlanıyoruz sanırım!
). Esimi bi ikna edebilsem yemin ederim ilk isim egede kucuk bir kasaba da bahsettiklerinizi gerceklestirmek. Sahsen ben isimde doyuma ulastigimi soyleyebilirim (ukalalik gibi olmasin), henuz meslekte 10 yilimi bitirdim ama bunun 7 yili yurtdisinda gecti. Universite yillarimda kendime koydugum hedeflerin cok daha fazlasina eristim, aslinda devam etsem eminim ki is cok daha farkli boyutlara tasinacak, soylemesi ayip benden 3-5 yas tecrubeli abilerimizin gunluk 2-3 bin usd kazandigi bir endustri bu ve ben ve 2 sinif arkadasim irakta bu isi yapan bu pozisyonda calisan en genc muhendisleriz. Ama burada gordugumuz gibi 60 yasina kadar bu isi yapmak gibi bir hevesimiz yok. 1 ay is, 1 ay tatil cok hos geliyor kulaga kabul ediyorum ama ne gercekten yoruldugumu hissediyorum artik, cok stresli, sorumlulugu cok buyuk, tehlikeli bir is yapiyoruz. Bunun yaninda sagliksiz beslenme, aile ozlemi, calistigin abuk subuk adamlar vs insanin aklini basindan aliyor. Inanin su anda hala isime devam etmemin en buyuk sebebleri, malum petrol krizinin oldugu bir donemde butun donem arkadaslarim issizken (2-3 senedir evde oturanlar ver) boyle bir isten ayrilmanin mantikli gelmeyisi ve toplumumuzdaki genel kani: akarken doldur 
