Gece gece patlamayla sarsıldık yine. Vallahi de bıktım, billahi de bıktım. Şimdi konunun ne alakası var patlamayla diyeceksiniz. Ben bitirme projemi Erasmus ile gittiğim Belçika'da yaptım. Hayatımda geçirdiğim en güzel 6 ayımdı. Ordaki grup arkadaşımın babasının mimarlık ofisi vardı, çocuk direkt iş teklif etti bana. Peki ben ne yaptım, Türkiye'de kız arkadaşım, çok aşığım, evlenicem şu bu diye teklifi geri çevirip döndüm Türkiye'ye. Size yemin ediyorum Sabiha Gökçen'den eve genele kadar ağlamamak için zor tuttum kendimi, o an çok büyük bir hata yaptığımı fark etmiştim. Peki sonra ne oldu, kız benden ayrıldı. Neymiş efendim Belçika'dan dönünce çok değişmişim... Pek çoğunuzdan büyük bir kardeşiniz olarak diyeceğim şu, hayatınızın merkezine koyacağınız kişiyi/nesneyi/varlığı iyi seçin, sonra benim gibi çooook üzülürsünüz. Kİmse sizden değerli değil, çooook sevseniz de onsuz yapamam deseniz de öyle de böyle de unutuluyor sonunda kişi kendine kendine kalıyor.